De wereld draait door...
Ik merk dat deze dubbelzinnige tekst bij me 'plakt'. Enerzijds is er de hartverscheurende oorlog in Oekranie en aan de andere kant zie ik dat het leven hier in Nederland ook gewoon doorgaat. Waarbij het carnavalsgebeuren wel als absurdistisch aanvoelt.
Begrijp me niet verkeerd, ik keur het niet af. Ik gun een ieder zijn/haar plezier, zeker na alle beperkingen van de pandemie. En toch voelt het vreemd...
Wat hier schuurt is het raakvlak tussen de cirkel van invloed en de cirkel van betrokkenheid. Wat kunnen we doen en wat is buiten onze macht in een situatie die op zijn zachts gezegd ongemakkelijk voelt. Dat uit zich bijvoorbeeld in angst, boosheid of juist gelatenheid (lees: vlucht).
In mijn coachsessies nodig ik vaak mensen uit om regie te nemen door hun cirkel van invloed te vergroten of hun cirkel van betrokkenheid te verkleinen. Zodat ze niet onnodig energie verliezen via bovenmatige angst of frustratie.
Ik realiseer me dat dit niet altijd even makkelijk is. Zeker in situaties die menselijk leed of ogenschijnlijk onrechtvaardigheid betreffen.
Wat helpend kan zijn is je eigen emotie te onderzoeken. Wat maakt het dat het me raakt? Wat wil de angst of boosheid zeggen?
Niet zelden ontdek je dat de situatie een eigen thema raakt waar je gevoelig voor bent.
Die bewustwording helpt je emotie proportioneel te maken naar de situatie en "kloppende" keuzes te maken en regie weer terug te nemen.
En ja, dat geeft weer rust en ruimte...
En dat is welkom in onze doordraaiende wereld...
